Skierowanie na przymusową terapię antyalkoholową – jak wygląda procedura i jak się chronić przed jego ponowieniem?

Nałóg alkoholowy często objawia się brakiem świadomości i zadawania sobie przez chorego sprawy z tego, że jest nim dotknięty. Dlatego też jest niekiedy nazywany „chorobą zaprzeczeń”.

Drugim ważnym elementem nałogowego spożywania alkoholu jest fakt, iż jego konsekwencje rozpościerają się na rodzinę i społeczeństwo z chorym obcujące. Chory zaniedbuje swoje sprawy i obowiązki, rodzina uwikłana jest często we współuzależnienie i patologię (np. przemoc), zaś inni doświadczają jego zachowań wykraczających ponad normy społeczne, niekiedy przestępczych.

Wobec przeciwdziałania swojemu dobru oraz dobru rodziny, a także w obliczu innych wyżej wymienionych czynów, następuje reakcja społeczna. Różne służby państwowe (MOPR, policja, szpital, izba wytrzeźwień) lub rodzina podejmują interwencję, która ma na celu dobrowolną zgodę chorego na podjęcie leczenia. Jednak co dzieje się w przypadku braku uzyskania takowej zgody? Odpowiedź poniżej.

Skierowanie na przymusową terapię antyalkoholową – w jakich przypadkach?

Skierowanie na przymusowe leczenie uzależnienia alkoholowego uzyskuje się w oparciu o orzeczenie Sądu adekwatnego właściwością miejscową do miejsca zamieszkania chorego. W Poznaniu będzie to Sąd Rejonowy w Poznaniu. Wniosek do Sądu kieruje Miejska Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Poznaniu w następujących przypadkach:

  • braku stawiennictwa chorego na rozmowę motywującą
  • niezgodzenia się chorego z faktem, iż jest on uzależniony, mimo zebranych dowodów w postaci dokumentacji z placówek publicznych oraz wywiadu środowiskowego
  • braku wyrażenia zgody na dobrowolne leczenie odwykowe

Przymusowy odwyk alkoholowy – co dalej?

Po odbyciu przymusowego odwyku alkoholowego Miejska Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Poznaniu kontroluje i rozlicza chorego z postępów terapii. Jeżeli widać wyraźne pozytywne efekty, zaś sam chory utrzymuje trzeźwość, wówczas MKRPA umarza sprawę po 2 latach.

W przypadku braku poprawy, procedurę kierowania na leczenie wszczyna się na nowo.

Alkoholik codziennie musi zwalczać czyhające wszędzie pokusy i chęć do sięgnięcia po trunek. Często bywa tak, że jest on uwikłany w tzw. błędne koło uzależnienia i żyje „od odwyku do odwyku”. By wyrwać się z tej patowej sytuacji, w Poznaniu istnieje możliwość zdecydowania się na zabieg zaszycia alkoholowego. Wszywka Poznań to skuteczny sposób na pozostanie w trzeźwości przez okres jej działania (nawet do 12 miesięcy). To czas wytchnienia dla chorego – może on bez rozpraszającej chęci napicia się realizować program terapeutyczny i nauczyć się normalnie funkcjonować w życiu społecznym. To duża szansa na wyjście z błędnego koła wizyt w ośrodkach odwykowych na rzecz samorozwoju i prowadzenie szczęśliwego życia.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *